Γνώμη. Η ιστορική ευκαιρία χάθηκε. Αλλά και... τι είχαμε τι χάσαμε!

Όσο αιφνιδιαστική ήταν η πρόταση του Νικόλα Καρανικόλα προς τους επικεφαλής της μειοψηφίας για σύμπραξη των πολιτικών δυνάμεων του δήμου Νάουσας, άλλο τόσο ξαφνική ήταν και η αναδίπλωσή του, κάτω από τις προφανείς εσωτερικές πιέσεις της ομάδας του (απολύτως δικαιολογημένες, έναν χρόνο μετά τις εκλογές). Ήταν πολύ τολμηρή για να γίνει πράξη η έμπνευση του δημάρχου, προϊόν αγωνίας ενός ανθρώπου που καθ’ ομολογίαν του έχει χάσει τον ύπνο του, σε ένα αυτοδιοικητικό σκηνικό όμως όπου οι επιθυμίες των μονάδων υπερτερούν αυτές των συνόλων. Με εξαίρεση τη δική του επιθυμία. Οι ειλικρινείς και αγνές προθέσεις του δημάρχου Νάουσας πνίγηκαν κάτω από το δυνατό κύμα των αντιδράσεων που προκάλεσαν. Όσο για τα περί ακύρωσης και ομηρίας που ανέφερε ο ίδιος στη συνέντευξη τύπου, ισχύουν δυστυχώς προς περισσότερες από μία κατευθύνσεις. Έπρεπε κάποια ακύρωση και ομηρία να διαλέξει.

Επί της ουσίας; Ούτε ο δήμος ούτε η διοίκηση ούτε η μειοψηφία θα τα βάψουν μαύρα. Ο Νικόλας Καρανικόλας και η διοίκησή του μπήκαν με πολλή διάθεση για δουλειά, έχοντας τη συναίνεση όλων των παρατάξεων της μειοψηφίας, ειδικά μετά την πρώτη -σύντομη ευτυχώς- περίοδο κάποιων αδέξιων ακροβασιών και λεονταρισμών που δυναμίτιζαν το κλίμα. Θεωρείται δεδομένο ότι αυτή η συναίνεση θα υπάρξει και στο μέλλον, τουλάχιστον στα μεγάλα και σοβαρά που έρχονται, κι αποτελούν σε μεγάλο βαθμό σχεδιασμούς ή εκκρεμότητες της προηγούμενης διοίκησης. Εκείνο που πραγματικά χάθηκε με την αναδίπλωση Καρανικόλα, είναι η πράγματι ιστορική ευκαιρία συγκρότησης μιας ισχυρότερης και πληρέστερης ομάδας διοίκησης στον δήμο Νάουσας, βασισμένης σε εξαιρετικά και αλληλοσυμπληρούμενα χαρακτηριστικά του υπάρχοντος πολιτικού προσωπικού.