'Αστακός' το δημαρχείο Νάουσας στη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου για τους πρόσφυγες

Περίπου 300 άτομα μαζεύτηκαν από νωρίς το απόγευμα της Τετάρτης έξω από το δημαρχείο της Νάουσας, για τη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου με το θέμα τους πρόσφυγες και τους αιτούντες άσυλο στα δύο ξενοδοχεία της πόλης. Στην πλατεία Δημαρχείου κόσμος εκπροσωπούσε μαζικούς φορείς που υποστηρίζουν την έλευση των προσφύγων (ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ, Εργατικό Κέντρο, σωματεία κ.ά.) και κόσμος που αντιδρά σ’ αυτή την εξέλιξη. Ισχυρή αλλά διακριτική ήταν και η παρουσία ειδικών δυνάμεων της αστυνομίας. Με εντολή δημάρχου, η είσοδος στην αίθουσα των συνεδριάσεων επιτρεπόταν μόνο στους δημοτικούς συμβούλους και στους θεσμικούς παράγοντες, καθώς και σε εκπροσώπους των φορέων και των διαμαρτυρόμενων.

Στην εφαρμογή των νόμων σε κάθε περίπτωση και του ανθρωπισμού στάθηκε στην αρχική του τοποθέτηση ο δήμαρχος Νικόλας Καρανικόλας, εστιάζοντας παράλληλα με το δικαίωμα των προσφυγόπουλων στο σχολείο (ολόκληρη η δήλωσή του παρακάτω). Θετικός στην προσωρινή φιλοξενία των αποδεδειγμένα προσφύγων ήταν ο τέως δήμαρχος Νίκος Κουτσογιάννης, ο οποίος ωστόσο στάθηκε αρνητικά στην πιθανότητα λειτουργίας χοτ σποτ εντός του δήμου.

Παρούσα στη συνεδρίαση είναι και η βουλευτής Φρόσω Καρασαρλίδου, η οποία εστίασε στις αποτυχημένες πολιτικές της Ε.Ε. επί του θέματος και στο ότι η τοπική κοινωνία πρέπει να σταθεί αλληλέγγυα στους πρόσφυγες.

«Δεν υπάρχει άλλη λύση, παρά μόνον η προστασία και η περίθαλψή τους» τόνισε η Ίλια Ιωσηφίδου, σχολιάζοντας ότι κανείς δεν μπορεί να μείνει ασυγκίνητος από το δράμα αυτών των ανθρώπων, για όποιον λόγο και να ήλθαν.

Οι τοποθετήσεις συνεχίζονται.

Στη διάρκεια της συζήτησης απομακρύνθηκε από την αίθουσα ένας πολίτης που διέκοπτε τη συνεδρίαση με διαμαρτυρίες κατά των τοποθετήσεων των πολιτικών.

Η τοποθέτηση του δημάρχου

«Με συναίσθηση της ευθύνης και αντιλαμβανόμενος την ανησυχία όλων για όλα όσα συμβαίνουν στην Νάουσα τις τελευταίες ημέρες, θα ήθελα να δηλώσω τα εξής:

Το τελευταίο διάστημα πραγματοποιήθηκε η εγκατάσταση 188 προσφύγων και αιτούντων άσυλο σε δύο ξενοδοχεία του Δήμου μας.

Μέσω του διαδικτύου κάποιες ακραίες ομάδες ή μεμονωμένα περιστατικά προσπάθησαν να δημιουργήσουν ένα κλίμα τρόμου και φόβου σε όλους μας, αναφορικά με την έλευση μεταναστών και προσφύγων στην περιοχή μας. Υποκαθιστώντας τις αρμόδιες αρχές, όπως η κεντρική Κυβέρνηση και τα Υπουργεία, παραπληροφορούν συνεχώς τους πολίτες για δήθεν έλευση και νέου αριθμού μεταναστών, προκαλώντας το κοινό αίσθημα ασφάλειας.

Γίναμε θεατές ακραίων συμπεριφορών μίσους και ξενοφοβίας. Η κοινωνία διχάστηκε ή αναμένει από εμάς την απαραίτητη πληροφόρηση αναφορικά με το ζήτημα. Αυτό μας προβληματίζει και μας ανησυχεί δεδομένου ότι τα περισσότερα από αυτά τα ζητήματα είναι θέματα του κεντρικού Κράτους και όχι της τοπικής αυτοδιοίκησης. Βέβαια δεν μπορούμε να ερμηνεύσουμε αυτά τα φαινόμενα ξεχωριστά από όποιες πολιτικές σκοπιμότητες που παρατηρούμε και χωρίς να ακούσουμε όλους τους φορείς του Δήμου μας.

Η ρητορική μίσους που έχει αναπτυχθεί στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης σίγουρα δεν λύνει κανένα πρόβλημα, ούτε οδηγεί σε αποτελεσματικές λύσεις. Έχει ως σκοπό τον εκφοβισμό της κοινωνίας μας, την υπονόμευση της κοινωνικής συνοχής, την διάβρωση των κοινών μας αξιών και είναι προάγγελος φαινομένων βίας.

Το ρεύμα αυτό, το μόνο που καταφέρνει τελικά είναι να ρίχνει μια σκιά πάνω στα κοινά μας μεγάλα προβλήματα.

Τόσο εγώ προσωπικά, όσο και η δημοτική αρχή επιμένουμε στην αρχή της ισονομίας, της ανεκτικότητας και των βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων για όλους.

Βασική αρχή της Ευρώπης σε όσους επιμένουν να χρησιμοποιούν τον φόβο για να διχάσουν, είναι η αρχή της διαφορετικότητας και της ισονομίας. Δηλαδή το να είσαι διαφορετικός από την κοινωνία στην οποία ζεις, δεν σημαίνει ότι έχεις λιγότερα δικαιώματα. Δεν πρέπει άλλωστε ποτέ να ξεχνάμε ότι εν τέλει όλοι μας είμαστε διαφορετικοί για κάποια άλλη κοινωνία, κάπου αλλού.

Οφείλουμε απέναντι στην ιστορία και στα παιδιά μας να απομονώσουμε τα ακραία φαινόμενα μίσους και ξενοφοβίας, να σεβαστούμε τους θεσμούς και να έχουμε περισσότερη εμπιστοσύνη στο συντεταγμένο κράτος.

Από την άλλη, η αντιμετώπιση της ρητορικής του μίσους δεν σημαίνει και περιορισμό ή απαγόρευση της ελευθερίας του λόγου.

Όλοι μας μπορούμε να εκφραζόμαστε ελεύθερα, ωστόσο από την πλευρά μας καταδικάζουμε οποιαδήποτε άσκηση βίας, λεκτική ή σωματική, σε συγκεκριμένες ομάδες πληθυσμού.

Καλώ όμως όλους τους κοινωνικά υπεύθυνους ανθρώπους να αναλογιστούν τα ακόλουθα:

Όλοι μας έχουμε το δικαίωμα να είμαστε ανήσυχοι για τα κοινά μας ζητήματα. Όμως μην ξεχνάμε ότι ο Ελληνισμός είναι πρώτα από όλα ιδέα και αρχές και ποτέ δεν έχει να κάνει με τα χαρακτηριστικά του δέρματος ή τις φυσικές επιλογές. Άλλωστε δεν υπάρχει τίποτα ηρωικό στο να επιτίθεσαι σε συνανθρώπους, σε ταλαιπωρημένους πρόσφυγες και μετανάστες. Αντίθετα οι αρχές του Ελληνισμού, της Ευρωπαϊκής Διαφώτισης και του Χριστιανισμού θα μας οδηγήσουν σωστά στις αποφάσεις που πρέπει να πάρουμε.

Σας διαβεβαιώνω τόσο εγώ προσωπικά όσο και η δημοτική αρχή, ότι λαμβάνοντας υπόψη τις θέσεις όλων, θα προχωρήσουμε ακολουθώντας αυτές τις κοινές πανανθρώπινες αρχές, που παράλληλα σέβονται την βούληση της κοινωνίας μας.

Κλείνοντας, δεν μπορώ να παραλείψω ένα άλλο ζήτημα που προέκυψε το οποίο είναι σχετικό με την ανάγκη παιδιών προσφύγων που θα πρέπει να πάνε σε κάποιο σχολείο.

Ομολογώ ότι αυτό το ζήτημα δεν είναι ζήτημα του Δήμου αλλά θέμα των δομών παιδείας είτε της πρωτοβάθμιας είτε της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.

Βασική μας αρχή είναι η ακόλουθη. Κανένα παιδί ανεξαρτήτου προέλευσης, φυσικών ή κοινωνικών επιλογών και χαρακτηριστικών, προσανατολισμού ή αναπηρίας δεν μπορεί να στερηθεί το σχολείο. Αν πιστεύετε ότι η ίση παιδεία προς όλους είναι ένα ακριβό ζήτημα, σας προκαλώ να αναζητήσετε το κόστος της έλλειψης παιδείας. Τα τεχνικά ζητήματα του «πως, που και με ποιον τρόπο» θα πρέπει να τα λύσουν οι υπεύθυνες δομές για αυτό το ζήτημα.

Τέλος, αναμένουμε από το συντεταγμένο κράτος να μας απαντήσει για τον ευρύτερο σχεδιασμό του. Με τι ταχύτητα προχωρούν τα ζητήματα. Πως θα γίνει η γεωγραφική τακτοποίηση του φαινομένου. Ποιες είναι οι κοινωνικές και οικονομικές δυνατότητες της πατρίδας μας. Τι ζητά η πατρίδα από τον Δήμο μας σήμερα αλλά και στο μέλλον. Και όπως όλοι γνωρίζετε δεν είναι μόνο θέμα του δικού μας κράτους αλλά ευρύτερα της Ευρωπαϊκής Ένωσης από την οποία και αναμένουμε να παρουσιάσει τον σχεδιασμό της για το συγκεκριμένο φαινόμενο.

Εμείς, στην Νάουσα, διακόσια χρόνια μετά το 21 θα ξανακάνουμε το καθήκον μας προς την πατρίδα. Γιατί οι Ναουσαίοι και ξέρουμε και μπορούμε να σηκώσουμε ψηλά τον Δήμο μας.».