Γράμμα στον Φίλιππο της Μακεδονίας

Ένα κείμενο διαφωνίας στα όσα συμβαίνουν στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια και σήμερα. Χωρίς κραυγές και ύβρεις. Παρά μόνον με λόγο που συγκινεί και εμπνέει αφύπνιση δυνάμεων που στέκουν αδρανείς και αμέτοχες. Αξίζει να διαβάσετε πολλές φορές το κείμενο του πρώην βουλευτή Ημαθίας Κώστα Γιοβανόπουλου, με παραλήπτη τον Φίλιππο τον Β΄ της Μακεδονίας:

"Συγγνώμη περήφανε παππού.
Υποταχτήκαμε ξετσίπωτα κι άμυαλα να ζούμε με δανεικά. Για δύο δεκάρες τους, σπρώχνουμε σήμερα και τη χρυσή νεκροκασέλα σου. Συμβιβαστήκαμε για χρόνια, μασκαριλίκια αστόχαστα, ξεδιάντροπα, ξυπόλυτοι κοσμοπολίτες.
Συγγνώμη παλήκαρε παππού.
Ενδώσαμε να ζούμε πρόστυχα, να μας εκδίδουν οι χωρίς θεό, μπροστάρηδες αφήσαμε κάτι τυφλά χαμίνια. Χόντρυνε η ψυχή μας στην τεμπελιά, η αξιοπρέπειά σου μια χούφτα άχυρο στο παχνί μας. Γλυκαθήκαμε να μένουμε αγράμματοι, γίναμε δημοκράτες γονατιστοί με απλωμένο χέρι.
Συγγνώμη αγαπημένε μου παππού.
Ένα σκασμό ψέματα είπαμε στα παιδιά μας, στον εαυτό μας, στα όνειρά μας. Τη λεβεντιά σου τη χαρίσαμε για μια λαιμαριά ευρωπαϊκή. Χάθηκε κάθε αρχοντιά, μαράθηκαν οι δάφνες, έπαψαν κι οι φίλοι.
Και μείναμε χωρίς ταυτότητα πια. 
Χωρίς πατρίδα.
Κάπως παππού, κάποιοι να ξέρεις, μιαν ώρα που δεν αργεί, βρίσκουν το νήμα. Μια τέτοια μαύρη Κυριακή σήμερα, τη θυμούνται άσβεστα. Βαστούν κουράγια ν' αναστηθεί ο τόπος, να λουλουδιάσει η Αλήθεια."